Aarschots fotograaf André Matthijssens stelt tentoon in Parijs
Zelf is Pieter niet aan zijn proefstuk toe want hij organiseerde al meerdere evenementen in Aarschot. Zo is hij de drijvende kracht achter het Aarschots online museum, plaatse hij kunstwerken in de etalages van de winkels en organiseerde hij er ook al een tentoonstelling van Matthijssens. “Ik heb met André al meerdere projecten georganiseerd in Aarschot en ik ken hem goed. Ik zag hem evolueren van een traditionele fotograaf, die vooral communies en trouwen deed, naar een expert op het gebied van industriele fotografie. Hij stond ook zijn mannetje in de reclame- en modewereld. Zijn foto’s verdienen echt wel die aandacht.”
Lees verder onder de foto.
Fotografie zit in zijn DNA
Zelf begon André een fotozaak in Aarschot in 1971. “Mijn ouders waren beiden fotograaf en hadden een zaak in Tongeren, mijn broer stapte mee in de zaak. Ik studeerde zelf ook fotografie en trok naar Aarschot toen een vertegenwoordiger mij vertelde dat er daar een fotozaak over te nemen was. Ik kende die stad helemaal niet maar ik moet toegeven dat het een fijne regio is. Ik beleefde als fotograaf heel veel fijne momenten. Zo slaagde ik er destijds in om enkele foto’s te maken van De Sheriff, een volksfiguur die overal waakte, er zijn amper foto’s van hem. Op een dag bood ik hem aan om tegen de regen te schuilen in de winkel en toen mocht ik enkele foto’s van hem maken. Hij kwam nadien nog enkele keren terug en in ruil voor een chocoladereep of een tros bananen, want geld wilde hij niet, mocht ik hem fotograferen. Dankzij Pieter hingen die foto’s een poosje bij een juwelier en een koffieshop en zo waakte De Sheriff opnieuw over zijn Aarschot. Ook al ben ik met pensioen, fotograferen zal altijd mijn passie blijven”, vertelt André.
Lees verder onder de foto.
Photoshop als extra tool
De foto’s van de lichtstad maakte hij niet speciaal voor de expo want die dateren al van enkele jaren terug. “Regelmatig trekken we naar een of andere stad om er foto’s te gaan maken, dat deden we dus ook in Parijs. Ik vond het meteen een fascinerende stad met heel veel verschillende aspecten. Ik hoop binnenkort naar Bilbao te kunnen gaan want dat stond al een tijdje gepland, maar door de coronamaatregelen moesten we die reis uitstellen. Software tools, zoals Photoshop, gebruik ik om te spelen met de kleuren en het contrast. Sommige foto’s zijn meteen klaar maar aan anderen heb ik toch 2 tot 3 uur werk. Ik ben heel vereerd dat Pieter mijn foto’s wil exposeren in zijn hotel. Pieter en z’n familie ken ik heel goed. Ze waren klant bij mij in de winkel vanaf het eerste uur. Ik ken Pieter dus eigenlijk al van toen hij nog pampers droeg (lacht).”
Lees verder onder de foto.
Internationale erkenning is kwestie van geluk
Vanaf 10 juli hangen de foto’s in het Parijse hotel en Pieter wil ook een aantal galerijhouders uitnodigen zodat die kennis maken met het werk van Matthijssens. Bij elke foto komt ook een QR code. Zo krijgt men meer info over het werk en over de fotograaf. Die laatste apprecieert alvast de inspanningen van Pieter maar droomt niet meteen hardop. “Natuurlijk is het fijn dat galerijhouders mijn werk leren kennen maar het is een kwestie van geluk. Er moet een klik zijn. Ze moeten er iets in zien. Dat weet je nooit want fotografie blijft iets subjectiefs en persoonlijk. Dit is sowieso een mooie kans en die grijp ik met beide handen. We gaan bovendien van de gelegenheid gebruik maken om nieuw werk te maken in Parijs”
Voor André hoeft niets nog. “Ik heb deze job 45 jaar uitgeoefend, altijd met veel passie en goesting. Die passie zal wellicht blijven tot mijn laatste snik. Tegenwoordig ben ik bezig met dronefotografie en dat is best een uitdaging. Met de drone zou ik graag eens op pad gaan in The Painted Desert in Arizona of de grillige woestijnformaties vastleggen in Colorado. Maar ook dichter bij huis zijn nog zoveel mooie plaatsen die ik wil fotograferen, dat ik minstens nog een leven nodig heb om dat allemaal te kunnen doen.“
