Veel volk op afscheid van Marcelleke (3) die strijd verloor tegen agressieve tumor: “Molleke, wat gaan we je missen”

Marcel werd geboren op 3 juni 2021 maar begin 2024 kregen de ouders, Annemie en Michiel, het slechte nieuws dat hun zoontje kampte met een agressieve tumor. Vrienden en buren organiseerden een sponsortocht om het gezin emotioneel en financieel te steunen maar het mocht jammer genoeg niet baten. Marcel overleed op maandag 10 maart, in het bijzijn van zijn naaste familie. Zaterdag was er een stil moment om de kleine jongen te eren en zondag werd er, in het kasteel van Hoen in Rummen (Geetbets), stilgestaan bij de plaats die hij innam en zal blijven innemen in het gezin. “Marcel was van bij de geboorte een droom van een kind. De tumor die hij had evolueerde in de foute richting. Hij vocht een jaar en drie maanden maar het heeft niet mogen zijn. Gelukkig heeft hij geen pijn gehad, dat is een troost. Hij was voor iedereen het vrolijke jongetje met de krullen. Ook voor zijn broer Mil, die acht is, is het niet evident. Hij is te oud voor sprookjes maar te jong voor de realiteit.”

Lees verder na de foto. 

Veel volk brengt eerbetoon aan Marcel

Massaal veel volk kwam Marcel een laatste eer betuigen en mensen maakten een erehaag toen de lijkwagen aankwam bij het kasteel van Hoen. Op de klanken van De Kringloop van het Leven, de Vlaamse versie van Circle of Life uit de film De Leeuwenkoning, droegen mama Annemie, papa Michiel en broer Milo de kist van Marcelleke binnen. Zijn broer legde de knuffel van Simba op de kist zodat de lievelingsknuffel van Marcel hem kon vergezellen op zijn reis. “Jij zal altijd mijn held blijven.”

Groot hart voor iedereen 

Heel wat vrienden en familie vertelden tijdens de ceremonie over Marcel en hadden het allemaal over het grote hart van de jongen. “Jij gaf nooit op en je ogen bleven fonkelen van de levenslust.” Ook juf Sofie wilde Marcel nog even toespreken, ook al kon de jongen door zijn ziekte maar weinig naar school gaan. “Krullenbol, je had een hart van goud en je bracht vreugde overal waar je kwam. Rust zacht kleine, lieve, dappere held.” Ook bij Ines, een meisje dat Marcel leerde kennen in het ziekenhuis liet hij een blijvende indruk achter, zo blijkt uit de brief die mama Ellen kwam voorlezen. ”Jou vergeten, daar is geen sprake van. Je slaagde er zelfs in om me te doen lachen, je zit voor eeuwig in mijn hart.”

"Molleke ik ga je missen"

Ook papa Michiel getuigde dapper over zijn zoon. “Alles moest je weten en wanneer onze buur met de maïshakselaar aan de slag ging wilde je altijd gaan kijken, dat was echt jouw machine. Liefste molleke, wat ga ik je missen.”

Marcel hield van het boerenleven en zelf wilde hij ook graag boer worden, voor de plechtigheid hadden tientallen boeren hun tractor van stal gehaald om de jongen een laatste eer te betuigen. “Hij had ook een eigen speelgoedboerderij en daar ging hij volledig in op. Hij leefde zich volledig uit in zijn fantasiewereld en ontroerde daarmee iedereen”, vertellen buren Fons en Kathleen. Hij voederde in zijn droomwereld de dieren van zijn boerderij en daarom gaven alle kinderen tijdens de ceremonie maïs aan de dieren op de speelgoedboerderij van Marcel. “Wanneer we naar de sterren kijken gaan we op zoek naar eentje met krullen. We laten je nooit los”, aldus nog de grootouders. 

Ook van ons heel veel sterkte en onze innige deelneming aan het gezin, de familie, vrienden en kennissen.